...verstoring van het reptielenbrein

Deze maand schrijf ik elke week een blog over spanning en het reptielenbrein. Dit is het derde deel en gaat over omgaan met lastige situaties.

reacties op gevaar

Een goede werking van het reptielenbrein kan op verschillende manieren worden verstoord. Een van de belangrijkste oorzaken is dat er een trauma is opgelopen die niet de ruimte heeft gekregen om te worden verwerkt. Prooidieren die in een levensbedreigende situatie terechtkomen, kunnen tijdelijk bevriezen. Dit heeft een aantal redenen. Uit zelfbescherming tegen pijn. In zo’n toestand neemt het dier tijdelijk geen pijn waar. De tweede reden is uit misleiding, zodat het roofdier denkt dat de prooi dood is, en dus mogelijk bedorven, waardoor het roofdier mogelijk ervoor kiest de prooi te laten voor wat ie is. Als het gevaar is geweken, keert het prooidier terug naar de realiteit en verwerkt dit trauma door hevig te trillen om zo de opgekropt energie in het lichaam weer vrij te maken. 

...vechten, vluchten en bevriezen

Deze maand schrijf ik elke week een blog over spanning en het reptielenbrein. Dit is het tweede deel en gaat over ons zenuwstelsel.

gedrag vanuit overlevingsmodus

Als we vanuit het reptielenbrein handelen, reageren we instinctmatig zonder ook maar een moment stil te staan bij de gevolgen. Als dat gebeurt, vragen we ons niet af hoe iemand anders zich voelt of hoe die het zal vinden wat we doen.

Eén van functies van dit brein is om mogelijk gevaar te detecteren en zo snel mogelijk te elimineren, door of te vluchten of het gevaar te vernietigen. Daarvoor worden tijdelijk andere functies van het brein ‘uitgeschakeld’. Als iemand van jouw team reageert vanuit het reptielenbrein, is de nuance weg en is de focus puur om het gevaar zo snel mogelijk te elimineren. In de oertijd was dit essentieel om te overleven; een heel nuttige functie.

...drie breinen

Deze maand schrijf ik elke week een blog over spanning en het reptielenbrein. Dit is het eerste deel en gaat over onze drie breinen.

Instinctief reageren

Je kent het vast wel. Er gebeurt iets dat je in negatieve zin zeer verrast. Of je wordt verbaal aangevallen door een collega en zonder erover na te denken schiet er een reactie uit, waarvan je daarna denkt: ‘oeps…’ En je hebt het ongetwijfeld ook wel eens zien gebeuren bij je team, dat ineens iemand heel fel reageert, ongenuanceerd, aanvallend of verdedigend… Of dat iemand uit het niets wegloopt. Niet heel constructief. Het lijkt bijna alsof iets anders even de regie van je overneemt…

...of ben jij de baas over spanning?

De juiste spanning bereiken bij jezelf en in jouw team? Maar hoe?

Spanning. Je hebt er denk ik wel eens mee te maken. Thuis (misschien nu wel meer) of in het team waarmee je werkt. Denk jij bij spanning ook aan stress, burn-out, gevaar en angst? Kortom: aan iets negatiefs? Er is ook iets als ‘ideale spanning’ of de ‘juiste spanning’. In deze situatie zorgt spanning ervoor dat je precies de juiste druk ervaart om tot grote prestaties te komen. Maar hoe kom je daar nou?

Bikkels in de frontlinie: dit aanbod is voor jullie. Volgens een recent artikel in de Volkskrant (zie de link onder deze post) kan jullie zware werk leiden tot emotionele overbelasting en PTSS. Goede geestelijke ondersteuning en nazorg zijn daarom cruciaal bepleiten beroepsverenigingen en het ministerie van Volksgezondheid, aldus de Volkskrant.

Een filmpje op de IC-afdeling van het Erasmus MC (zie de link onder deze post) laat zien welke beademingsrisico’s jullie continu onder controle moeten zien te krijgen en houden. Bijzonder om te zien hoe jullie je helemaal geven om te zorgen dat coronapatiënten lucht blijven krijgen. Het zal ongetwijfeld voor veel spanning en stress zorgen en toch blijven jullie voor ons aan de slag. Heel bijzonder! Maar ook jullie moeten mentaal soms even kunnen luchten…

Je hoeft elkaar niet te raken om geraakt te worden; juist nu!

De noodzakelijke maatregelen die de overheid heeft ingevoerd om het Coronavirus onder controle te krijgen, hebben behalve op het virus, ook op mij een remmende werking. Ik merk dat als ik over straat loop of in de supermarkt ben en er iemand op mij afkomt, ik afrem en een terugtrekkende beweging maak. Ik beweeg van ze weg.

Hoewel nu heel noodzakelijk, word ik er ook verdrietig van. In mijn werk immers, richt ik mij er op om mensen juist dichter tot elkaar te brengen; met elkaar te verbinden. Ik vind het een van de mooiste dingen van mijn werk als ik zie dat mensen beter in verbinding met zichzelf komen en met anderen om hun heen. Zo mooi wat er kan ontstaan als mensen echt tot elkaar komen. Wanneer mensen het moeilijk hebben, er doorheen zitten, is het zo fijn contact te maken, naar iemand toe te bewegen. En nu bewegen we allemaal letterlijk van elkaar weg. Ik beweeg van mensen weg.